Wapnowanie

Wapnowanie w każdych okolicznościach jest wskazane, zaś korzyści z tego płynące są bardzo wymierne. Znacząco poprawia się struktura gleby, a znosząc zakwaszenie, poprawia się jej gruzełkowatość, neutralizacji ulega działanie szkodliwych związków chemicznych. W efekcie o kilkadziesiąt procent wzrasta plon. W Polsce mamy do czynienia z dużą kwasowością gleb. Odczyn gleby określa wskaźnik pH. Dlatego regularne pomiary pH są koniecznością. Nie ma jednego, uniwersalnego poziomu pH dla wszystkich roślin, zawsze należy dobierać konkretną dawkę wapna pod daną uprawę. Zwykle potrzebna wartość pH wynosi od 5,5 pH do nawet 7 pH przy wrażliwych uprawach.

Kwasowość gleby ma istotny wpływ na intensywność jej wietrzenia, zmiany jej właściwości fizycznych i chemicznych, rozwój mikroorganizmów, dostęp uprawy do składników pokarmowych i w ostatecznym efekcie na jej urodzajność. Mikroflora gleby, czyli zarówno bakterie jak i grzyby, reagują na zmiany zachodzące w odczynie środowiska. W miarę wzrostu kwasowości wzrasta w glebie ilość grzybów, a zmniejsza się ilość bakterii. Jednak ilość grzybów nie wzrasta w takim stosunku, w jakim zmniejsza się ilość bakterii. Ponadto grzyby nie biorą udziału w wielu procesach, które wyłącznie uzależnione są od bakterii. Dlatego też przy niepożądanym zakwaszeniu gleby zmniejsza się ich zdolność biologiczna. Dlatego też, aby gleby stały się z powrotem biologicznie czynne, muszą zostać zwapnowane.

Podejmując decyzję o wapnowaniu, oprócz uwarunkowań związanych z daną uprawą, należy również rozważyć, czy stosować wapna pyliste, czy też granulat.

 

Rodzaje wapna ze względu na pochodzenie (twardość skały).

KREDA NAWOZOWA

Jest to bez wątpienia najlepszy nawóz wapniowy. Kreda nawozowa jest najmłodszym rodzajem wapnia. Ma bardzo rozdrobnioną strukturę. Obecnie nie ma na rynku innego nawozu wapniowego o tak doskonałych cechach. Zawiera od 94-98 CaCO3 co stanowi w przeliczeniu średnio 45 % CaO. Wiek skały ma bezpośredni wpływ na jej reaktywność ( przyswajalność ). Reaktywność kredy wynosi ok. 98 %.

WĘGLAN WAPNIA

Jest nawozem naturalnym powstałym w wyniku zmielenia wapienia jurajskiego. Jest to twór nieco starszy od kredy ale młodszy od dolomitu. Zawiera około 50 % CaO. Jego reaktywność wynosi ok. 50-70 %. Wyjątek stanowią węglany wapnia w formie pylistej, których reaktywność może sięgać 98%. Jest to najczęściej stosowany rodzaj wapna w rolnictwie.

DOLOMITY

Są najstarszym nawozem wapniowym stosowanym w rolnictwie. Dolomity ze względu na wysoka zawartość magnezu często nazywane są wapnem magnezowym. Zawierają średnio ok. 30 % CaO i ok. 15 % MgO. Reaktywność dolomitów wynosi około 30-40 %. Dolomity w formie pylistej wykazują reaktywność 75%. Sa najtańszą formą wzbogacenia gleby w magnez.

GŁÓWNYM CELEM WAPNOWANIA JEST ODKWASZENIE GLEBY, CO WPŁYWA NA JEJ URODZAJNOŚĆ POPRZEZ

  • poprawę właściwości fizyko-chemicznych i biologicznych,
  • poprawę przyswajalności mikroelementów przez rośliny,
  • zmniejszenie toksycznego działania glinu i manganu,
  • ograniczenie dostępności dla metali ciężkich,
  • dodatni wpływ na procesy rozkładu substancji organicznej,
  • dodatni wpływ na procesy rozkładu substancji organicznej,
  • wspomaganie nawożenia organicznego i mineralnego,
  • polepszenie jakości płodów rolnych.

Wideo